Het is raar maar waar: als je met pensioen gaat, kom je buiten het arbeidsproces te staan en tel je niet meer mee in de maatschappij, lijkt het. Dat is maar ten dele waar: in het arbeidsproces en alles wat daarbij hoort (zakelijke bijeenkomsten en wat dies meer zij) speel je inderdaad geen rol van betekenis meer. Maar in het maatschappelijk leven is dat anders: het verenigingsleven maar ook charitatieve projecten draaien in grote mate op gepensioneerden. De ouderen vormen zo een belangrijk bindmiddel in de samenleving. En een doorgeefluik.
Gepensioneerden zijn dus nog niet afgeschreven. Als ze nog goed gezond zijn, kunnen ze veel betekenen voor de maatschappij. Ze hebben misschien niet de snelheid van denken van de jongere generatie maar ze hebben een schat aan ervaring en hun kennis is – zeker vlak na de pensionering – nog heel goed. Bovendien kun je ook als oudere je kennis op peil blijven houden. Op internet worden alle nieuwe ontwikkelingen op je vakgebied uitvoerig beschreven en niets weerhoud je ervan om bij gaan te studeren, desgewenst op het hoogste (universitaire) niveau.
Pensionering is eigenlijk een soort kapitaalvernietiging. Je weet enorm veel en in al die jaren heb je ook een grote ervaring opgebouwd. En dan wordt je aan de kant gezet en is al die kennis en ervaring nutteloos. Tenzij je die toch weer gaat inzetten. Dat is één van de belangrijke drijfveren voor ons Togo-project geweest. Cécile weet door al die jaren van jeugdgezondheidszorg, consultatiebureau en andere medische activiteiten heel veel van preventieve gezondheidszorg, van public health. Daar zit in Nederland niemand meer op te wachten maar in Afrika wel. Volgens de WHO is er in Afrika een tekort van ongeveer 1 miljoen artsen, verpleegsters en ander (para)medisch personeel. En als er al artsen en verpleegsters zijn, concentreren die zich op curatieve zorg. Preventie is een vergeten, niet of nauwelijks benut arbeidsterrein, terwijl daar nu juist zoveel winst te halen is.
Dus besloten wij met hulp van velen, die wij in de afgelopen 30 jaar in ons arbeidzame leven hebben ontmoet, nog een flink aantal jaren in Afrika aan de slag te gaan. Preventie op grote schaal invoeren om kinderen gezond te maken en te houden. En omdat we (pre)pensionados zijn, is onze eerste en grootste uitdaging om zo snel mogelijk onze kennis en ervaring door te geven. Dus gaan we de komende jaren veel medisch en paramedisch personeel opleiden om de boodschap verder te verspreiden. In Kpalimé en als het mogelijk is, ook elders in Togo. En we zullen hierover publiceren zodat het systeem ook buiten Togo kan worden overgenomen. Wij hopen en verwachten dat ons voorbeeld navolging zal vinden. Zet uw kennis en ervaring in voor anderen!
Nederlands 
Français